Her Telden Çalan Blog - tabi iş diziye gelince

*yazıyı yazmaya 19 temmuz 2021'de başlamışım, şu an kafamda değişen pek bir şey yok ama belirtmek istedim Russell T.Davies'in yazdığı, 2019 yapımı bir İngiliz distopya dizisi Years and Years. Her bölümünde daha da tükendiğim, ve toplam 6 bölüm -60'ar dakikadan 6 saat- süren diziyi mal gibi aceleyle tek günde izleyip bitirdim. Ve ruhum çekilmiş gibi şu an. Değişen dünya, değişen hükümet, ve bu hükümetin başa geçmeye çalışmasından itibaren geçen yıllar, ve bu yıllara şahitlik eden Lyons ailesini izliyoruz dizide. Lyons ailesi, babaanne, 4 kardeş, kardeşlerin eşleri, çocukları derken kabalık, biraz çağdaş dünyaya ayak uydurmaya çalışan, biraz da gelenekçiliğini korumaya çalışan bir İngiliz ailesi.  İyi bir distopya nasıl kurulur? Black Mirror gibi var olan bir teknolojiyi olabilecek en kötü şekliyle ele alıp abartmak mı gerekir? Savaşlar ve yok oluşu mu seyrettirmesi lazım? Ne bileyim, distopya dediğimiz şey tam olarak kime, neye göre şekillenir? Bu sorulara verecek bir cevabı...

Blogumda birkaç dakika geçiren herkes hayatta kalma oyunlarını işleyen dizilere/yapımlara karşı yumuşak bir karnım olduğunu anlayabilir. Dünyada Açlık Oyunları ile popülerlik kazanmış bir tür bu, ve birçok konuda olduğu gibi (:P) bunun da en iyisini yapanlar Japonlar.. Orada da en ünlüleri Battle Royale, As the Gods Will, Kaichi, Alice in Borderland gibi yapımlar olmakla birlikte, burada uzuuun uzuuuun incelediğim Liar Game de bunlara bir örnek. (Liar Game'in Kore versiyonu da enteresandı bu arada, iyi ya da kötü demiyorum, ama orijinaline yetişebilecek bir yönü yoktu) Ve gözlemlediğim kadarıyla Kore bu hayatta kalma türünde dizi/filmden çok, reality show veriyordu. The Genius'u bu konuda tek geçerim, ama Master Key, Crime Scene de bu işlerin birer örneği (gibimsi).  Neyse konudan çok uzaklaşmayalım.  Ki Hun, borç batağında sürünmektedir. Günün birinde misyoner kılıklı bir adam, birkaç oyun oynamaları karşılığında para teklif eder ve başta çok saçma görünse de, gerçekten oyna...